Bart van Mierlo

Docent

Reisbegeleiden: een levenslange passie

Ik kreeg ooit mijn eerste college van een Professor, die zei dat al diegenen die dachten dat Geschiedenis een vak was de zaal onmiddellijk dienden te verlaten…
Na de gehoopte consternatie zei hij waarom: Geschiedenis is een Passie, geen vak. Soms word je er gek van, meestal houd je ervan. Het is een ticket naar de onzekerheid (ja ook al in de jaren ‘90) en je kunt het niet omruilen of teruggeven; het duurt een leven lang.
Toen ik reisleider werd kwam ik er al snel achter dat voor reisleiden hetzelfde geldt: het is meer dan een vak, het is een passie.

Dit klinkt misschien hoogdravend, maar de professor maakte ons dat ene college wel bewust van een fundamentele waarheid: niets is voor niets.
Om datgene te doen wat je het liefste doet moeten andere dingen wijken.
Natuurlijk mis je thuis soms. Bel je naar huis om iemand te feliciteren terwijl je er echt heel graag bij had willen zijn. Natuurlijk zijn veruit de meeste gasten leuk, en maken sommigen je het leven gewoon zuur…

Maar…de offers die een passie vergt beloven ook een beloning, en die is er.
En hij staat in geen verhouding tot de offers!
Wie denkt nu, kijkend maar de Taj Mahal:’Ik ben aan het werk’?
Als je die ultra-verlegen persoon vrienden ziet maken en opbloeien, wie denkt dan: ’Ik ben aan het werk’?
Als je mensen hun clichés laat toetsen aan de dagelijkse praktijk, en ziet dat ze er tot hun verbazing achter komen dat clichés verraderlijk zijn, wie zegt dan: ’Ik ben aan het werk’?

Ons ‘werk’ is meer dan uitleggen en organiseren. Meer dan begeleiden, stroomlijnen en gladstrijken. We laten mensen bloeien.
We laten mensen tor elkaar komen, en niet alleen binnen de groep. We tillen ze over de grenzen van de clichévorming heen. We zorgen ervoor dat mensen anders zijn als ze terugkomen dan toen ze vertrokken.

Dus ja, laat me dan maar af en toe weinig slapen, moeilijke gesprekken voeren of verjaardagen missen. Na iedere reis die ik begeleidde kwam ik thuis met het gevoel ‘rijker’ terug te komen dan te zijn vertrokken.

Ik wens je veel succes met de IVOR opleiding en een ‘rijk’ leven.
Bart van Mierlo

‹ Terug