Carrièreswitcher Ilse Lucassen wás coach en werd reisleidster: ‘Ik had het nog nooit gedaan, dus ik dacht dat ik het wel kon’

Het Brabants Dagblad brengt in de zomerweken een serie over carrièreswitchers, mensen die iets totaal anders zijn gaan doen. Aflevering 5: Ilse Lucassen. Van zelfstandig coach naar reisleidster.

Ilse Lucassen (58) uit Uden werkte lang bij Vedior en was zelfstandig coach. Tot ze besloot haar hart te volgen en reisleidster te worden. ,,Mijn dochter was het huis uit, een grote klus liep af. Ik dacht: Het is nú of nooit.” En dus dook ze in het diepe en doet ze haar verhaal vanuit Noord-Macedonië, waar ze als reisleidster werkt

Pipi Langkous
Dat was natuurlijk best mooi. Daar waar ze anderen jarenlang begeleidde en coachte (Wat kan ik? Wat wil ik? Hoe kom ik daar?), kon ze bij haar overstap mooi haar eigen coach zijn. Ilse Lucassen lacht: ,,Ik heb iets met twee uitspraken. De eerste is: ‘Als je een droom hebt: ga voelen of het klopt. En als het goed voelt, zet dan eerst stappen om iets dichter bij dat doel te komen. Mijn tweede is van Pipi Langkous: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’ Nou, die twee heb ik toegepast. En het heeft goed gewerkt. Ik geniet.

Veel overleggen
Ilse Lucassen werkte 23 jaar lang bij Vedior. Ze groeide er door tot leidinggevende en werd national recruitment manager, maar hoe hoger ze klom, hoe verder ze van mensen af kwam te staan. ,,Ik hielp bijvoorbeeld bij het opzetten van nieuwe callcenters. Dan ben je vooral veel aan het overleggen met HR-managers, veel aan het regelen, veel aan het organiseren. Terwijl ik het directe contact met mensen juist het leukste vond. Ik heb toen naast mijn werk een beroepsopleiding tot coach gedaan en heb binnen Vedior en later als zelfstandige veel mensen gecoacht.

Ondertussen kriebelde het al een tijdje: ,,Ik hou van reizen. Ik heb vroeger in Jemen en Indonesië gewoond. Ik heb in Peru en de VS gereisd. Ik wilde naar het buitenland. Vorig jaar was echt het jaar van de verandering. Ik liep de vierdaagse in Nijmegen. Ik liep van Porto naar Santiago en leefde uit een rugzak met 7,5 kilo. Heerlijk. Ik dacht: wat heeft een mens toch weinig nodig om gelukkig te zijn. Ik kreeg steeds meer genoeg van alle overdaad thuis.”

,,Toen ik vorig jaar september bij een nieuwe aanbesteding van Rijkswaterstaat, een grote opdrachtgever, buiten de boot viel, dacht ik: ‘Het is nu of nooit.’ Ik ben een reisopleiding bij IVOR gaan doen. En nu werk ik vijf maanden in Noord-Macedonië bij OHRID Holidays. We regelen hier alles voor de gasten en verzorgen de excursies. Het is hier prachtig, het werk is divers en vreselijk leuk.”

Zwaar
Toch waren de eerste weken best zwaar. ,,Ik heb me, zeker de eerste week, best eenzaam gevoeld, in mijn appartementje. Ik heb zeker geen spijt, maar mis het contact met mijn dochter, met mijn familie, met mijn vriendinnen. Maar het is een fantastische ervaring en ik leer hier enorm veel. Wat de toekomst brengt? Ik weet het niet. Ik heb aangegeven dat ik vanaf oktober, als het toeristenseizoen voorbij is, weer vrij ben voor coachingsklussen. Ik vind het hier prachtig, maar ik denk dat ik volgend seizoen op een andere manier reisleidster wil zijn. Vijf maanden van huis is lang, merk ik. Als je rondreizen begeleidt, dan ben je steeds zo’n vijftien dagen van huis. Misschien is dat wel fijner.”

 

Terug