Passies om te delen

‘Muziek, een passie om te delen.’ Die woorden staan op het visitekaartje en ook prominent op mijn website. Kernachtiger is niet te omschrijven wat me beweegt. Klassieke muziek is van jongs af een grote liefde geweest, zo groot dat ik er mijn vak van heb gemaakt. Ik ben musicoloog, musicus, muziekjournalist. Meer dan twintig jaar heb ik mijn hartstocht met anderen kunnen delen als muziekredacteur van wat lange tijd de grootste krant van Nederland is geweest. Het was de mooist denkbare baan. Desondanks besloot ik een klein jaar geleden in het diepe te springen en als zelfstandige verder te gaan. Ik wilde mezelf nog een keer opnieuw uitvinden, weg uit de comfortzone. Mijn creativiteit en verwondering nieuwe ruimte geven, ontdekkingen doen, activiteiten kunnen ontplooien die met een drukke baan lastig te combineren zijn. Het begeleiden van muziek- en cultuurreizen is er een voorbeeld van. Ik had het incidenteel mogen doen en aan den lijve ervaren hoeveel voldoening dit me schenkt. Omdat professionalisering nooit kwaad kan, ben ik met plezier de opleiding van het IVOR gaan volgen. Bevlogen docenten met een schat aan praktijkervaring, ik heb er veel van geleerd. Nu mag ik me ANVR-gecertificeerd reisleider noemen. Wie had dat ooit kunnen denken.

Toch had ik er al vroeg last van, in mijn vroege jeugd om precies te zijn. Hadden mijn ouders een vakantiebestemming uitgezocht, fietste ik als twaalf-, dertienjarige meteen naar de bieb om een stapel reisboeken te halen. Eindeloos zat ik te lezen. Met een koffer boordevol plannen, meer dan realiseerbaar waren, ging de familie Wind vervolgens op reis. Ik heb altijd een brede interesse gehad, ben gemakkelijk enthousiast te krijgen en wil die geestdrift graag met anderen delen.

Wat ik me nog herinner, is hoe we een keer naar een concert gingen waar de Pastorale symfonie van Beethoven op het programma stond, muziek die uitdrukking geeft aan buitenmuzikale zaken – het landleven, onweer, een murmelende beek. Ik maakte er thuis alvast een hele studie van en nodigde ouders, broer en zussen uit voor een inleiding in de huiskamer. Dergelijke inleidingen verzorg ik nu nog steeds, niet meer voor de familie, wel voor concertpubliek in den lande, en uiteraard voor reisdeelnemers ter voorbereiding op een concert of operavoorstelling. Hotels hebben er altijd wel een zaaltje voor beschikbaar. Compacte speakers reizen mee in de koffer, voor de klinkende muziekvoorbeelden. Op die manier gaat iedereen goed voorbereid de concertzaal of het theater in. Meer weten is meer horen.

Soms komen reisleiderschap en expertise wel heel dicht bij elkaar. Zo organiseer ik geregeld stadswandelingen door het Utrecht van jonkheer Jacob van Eyck, de 17e-eeuwse stadsbeiaardier die op zomeravonden virtuoos blokfluit speelde op het Janskerkhof. Als musicoloog ben ik gepromoveerd op Van Eycks blokfluitmuziek uit Der Fluyten Lust-hof. Geïnteresseerden mee op sleeptouw nemen en ze de geschiedenis van een stad laten beleven aan de hand van zo’n interessante historische figuur: iets leukers kan ik moeilijk bedenken. Onderweg speel ik ook blokfluit. Storytelling is iets geweldigs. Er zijn zoveel spannende verhalen die het delen waard zijn.

Een opleiding tot reisleider is zinvol, maar uiteindelijk moet je het vak toch in de praktijk leren en zo je eigen stijl zien te vinden. Ik had het geluk enkele weken voor het IVOR-examen een vierdaagse cultuurtrip van Hannick Reizen te mogen begeleiden, naar Bilbao. Met 26 deelnemers was het de grootste groep die ik ooit had meegemaakt. Wat ik tijdens de opleiding had geleerd, kon ik mooi in praktijk brengen. Al maakten we soms de gekste dingen mee, de reis verliep op rolletjes. De laatste dag kreeg ik tijdens de lunch een hartverwarmende toespraak, en een kaart waarop behalve ieders naam ook het volgende stond geschreven: ‘Hartelijk dank voor de fijne en leerzame dagen met elkaar.’ De sfeer was goed geweest, de reisdeelnemers hadden er iets van opgestoken én een groepsgevoel ervaren. Wat wil je als reisleider nog meer? Kijk, daar kan ik zielsblij van worden.

Wanneer je van muziek je beroep maakt, kies je per definitie een vak dat zich gewillig laat idealiseren. Dus je mag altijd gratis naar concerten?? En al die cd’s krijg je zomaar toegestuurd…??? Zulke vragen. Dat je altijd aan het werk bent als anderen vrij zijn, elke zondag een recensie zit te tikken, dat oude beroemde dirigenten uitgerekend doodgaan als jij net aan het avondeten zit, o ja. Met het vak van reisleider gaat het niet anders. Lekker gratis op vakantie, dat soort grappige ideeën. Vergeet het maar. Het is zwaar werk. Je moet voortdurend op scherp staan, slaapt structureel te weinig en er is altijd wel een probleem of probleempje om op te lossen. Maar mij hoort niemand klagen. Je neemt het graag voor lief.

Ga je nu ook andersoortige reizen begeleiden? is een vraag die me geregeld wordt gesteld. Een jaar geleden had ik waarschijnlijk resoluut met ‘nee’ geantwoord, maar nu weet ik het nog niet zo zeker. Sinds IVOR en Bilbao heb ik de smaak aardig te pakken. Ik hou van cultuur in de brede zin van het woord en ook van wandelen en fietsen. Wie weet waar ik ooit terechtkom. Wellicht kan ik ook mijn schrijftalent nog eens ergens benutten in de reiswereld. Waar het de inhoud van de gemiddelde brochure betreft, heeft de branche nog wel iets te leren. Sprak hij eigenwijs.

www.thiemowind.nl

Thiemo Wind

Terug